شیمی اضطراب

اضطراب یک وضعیت پیچیده است که می تواند توسط عوامل مختلف داخلی و خارجی ایجاد شود. با این حال، مواد شیمیایی موجود در بدن ما – به ویژه اپی نفرین (آدرنالین)، سروتونین، و دوپامین – نقش کلیدی در تعیین وضعیت روحی و عاطفی ما دارند.

اضطراب چیست؟

اضطراب احساسی است که با نگرانی یا ترس مشخص می شود. علاوه بر احساس ناراحتی، می تواند اثرات فیزیولوژیکی مانند تعریق، تپش قلب، حالت تهوع و افزایش فشار خون داشته باشد. همه افراد گهگاه احساس اضطراب می کنند، به خصوص زمانی که در یک موقعیت استرس زا یا نگران کننده هستند.

برای بیشتر افراد، احساس اضطراب می‌تواند توسط عوامل استرس‌زای خاص مانند ضرب‌الاجل‌های کاری یا فشار، مشکلات روابط، و رویدادهای آسیب‌زا یا نگران‌کننده ایجاد شود. این پاسخ طبیعی بدن به غریزه جنگ یا گریز است و برای ایمن نگه داشتن ما طراحی شده است.

با این حال، زمانی که این احساسات ناراحتی مداوم، بیش از حد و نامشخص شوند، اضطراب می تواند به یک اختلال تبدیل شود. اگر اضطراب در عملکرد طبیعی و زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند، به عنوان مثال، خواب شما را مختل می کند یا باعث بی خوابی می شود، باید با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید.

طبق وب‌سایت NHS، اگر حداقل به مدت شش ماه افکار مزاحم، نگرانی بیش از حد و سایر علائم مرتبط را تجربه کرده باشید، ممکن است به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا شوید. با این حال، تشخیص اضطراب می تواند سخت باشد زیرا برخی از علائم مشابه علائم سایر بیماری های روانی مانند افسردگی است.

استرس همچنین می تواند با اضطراب اشتباه گرفته شود، اما برخلاف دومی، طولانی نمی شود. اگرچه برخی از علائم مشابه را دارد، اما استرس معمولا کوتاه مدت و در پاسخ به یک تهدید خاص است.

انواع مختلفی از اختلالات اضطرابی وجود دارد. برخی از رایج ترین عبارتند از:

آگورافوبیا – وضعیتی که با ترس شدید از بیرون رفتن یا بودن با جمعیت مشخص می شود.
اضطراب وضعیت پزشکی – نوعی از اضطراب است که ناشی از یک مشکل سلامت جسمی است که ممکن است منجر به حملات پانیک شود.
اختلال اضطراب فراگیر – یک وضعیت طولانی مدت که باعث می شود شما همیشه احساس اضطراب یا نگرانی کنید، حتی در مورد برنامه های معمول روزانه. نگرانی معمولاً با شرایط تناسبی ندارد.
حملات پانیک – احساس ناگهانی و شدید وحشت یا عذاب قریب الوقوع که باعث واکنش فیزیکی شدید می شود. حمله پانیک ممکن است چند دقیقه طول بکشد و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد.
اضطراب ناشی از مواد – نوعی از اضطراب که می تواند توسط داروهای غیرقانونی، داروها یا مواد سمی ایجاد شود.
اضطراب جدایی – ترس از جدا شدن از یکی از نزدیکانتان. طبیعی است که کودکان خردسال در برخی مواقع دچار اضطراب جدایی شوند، با این حال، اگر این علائم با افزایش سن یا بزرگسالی ادامه یابد، می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال اضطراب جدایی جدی‌تر باشد.

چه مواد شیمیایی بر سطح اضطراب تأثیر می گذارد؟

مانند بسیاری از شرایط سلامت روان، اختلالات اضطرابی نیز دلایل پیچیده ای دارند. سابقه یا پیشینه شخصی، ژنتیک، شرایط فیزیولوژیکی (از جمله سایر بیماری‌های زمینه‌ای) و عوامل اجتماعی-اقتصادی می‌توانند نقش داشته باشند.

با این حال، بسیاری از دانشمندان بر این باورند که مواد شیمیایی زیر بیشترین تأثیر را بر سطح اضطراب دارند:

اپی نفرین – که بیشتر به عنوان آدرنالین شناخته می شود، اپی نفرین یک هورمون و انتقال دهنده عصبی است که بدن شما را برای پاسخ پرواز یا مبارزه آماده می کند. زمانی منتشر می شود که نوعی تهدید را تجربه کنیم. اپی نفرین آزاد شدن گلوکز را در جریان خون تحریک می کند و باعث می شود ضربان قلب شما تندتر شود و تنفس شما سریعتر شود. همچنین عضلات شما را منقبض می کند و مغز شما را هوشیارتر می کند. اگر استرس فقط روانی باشد، آدرنالین می تواند باعث ایجاد احساس اضطراب شود.
سروتونین – این انتقال دهنده عصبی در درجه اول مسئول تنظیم خواب است. اگر فردی سطوح ناکافی سروتونین داشته باشد، ممکن است به دلیل کمبود خواب دچار اضطراب شود.
دوپامین – در غیر این صورت به عنوان هورمون شادی شناخته می شود، دوپامین مسئول تحریک مغز برای احساس لذت یا خلسه است. تولید بیش از حد یا جایگزینی دوپامین در مغز با استفاده از داروهای غیرقانونی می تواند منجر به عدم تحمل دوپامین و اعتیاد شود. اگر محرک شیمیایی وجود نداشته باشد، می تواند منجر به افسردگی و اضطراب شود.
نوراپی نفرین – این ماده شیمیایی هم به عنوان یک هورمون و هم به عنوان یک انتقال دهنده عصبی عمل می کند. همچنین به عنوان نورآدرنالین شناخته می شود، عملکردی مشابه آدرنالین در هنگام جنگ یا گریز دارد. در اورژانس های پزشکی، نوراپی نفرین برای افزایش و حفظ فشار خون بیمار زمانی که ضربان قلب به میزان خطرناکی پایین می آید، استفاده می شود. مقادیر بیش از حد این هورمون می تواند باعث تپش قلب و تشدید اضطراب شود.
اسید گاما آمینوبوتیریک – معمولاً به عنوان دارویی برای درمان اضطراب و پیشگیری از تشنج استفاده می شود، گاما آمینوبوتیریک اسید یک انتقال دهنده عصبی است که توانایی نورون ها و سلول های عصبی را برای دریافت و ارسال سیگنال ها مهار می کند.

علائم اضطراب

اضطراب دارای طیف وسیعی از علائم ذهنی و جسمی است که می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. اگرچه ممکن است برخی از اینها با استرس اشتباه گرفته شوند، اما اختلال اضطراب فراگیر پایدار است و معمولاً در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند. برخی از علائم رایج اضطراب عبارتند از:

خستگی

افراد مبتلا به اختلال اضطراب اغلب به دلیل تغییرات هورمونی یا عدم تعادل احساس خستگی یا خستگی می کنند. نگرانی مداوم آنها نیز ممکن است باعث از دست دادن خواب آنها شود. در نتیجه، ممکن است تمایلی به رفتن به سر کار یا انجام کارهای روزمره معمول خود نداشته باشند.

تحریک پذیری بالاتر

اضطراب می تواند شما را تحریک پذیرتر کند و ممکن است خودتان را از چیزهای ساده یا پیش پاافتاده آزار دهید. هنگامی که حواس ما بیش از حد تحریک شده باشد، تحریک پذیری می تواند ایجاد شود.

احساس نگرانی مداوم

نگرانی مداوم در مورد چیزهای خاص یا عمومی، علامت اصلی روانشناختی اضطراب است. افراد مبتلا ممکن است افکار غیرمنطقی و یک احساس دائمی ترس را تجربه کنند که گاهی اوقات می تواند با حملات پانیک همراه شود.

درد معده و عضله

ترشح هورمون های جنگ یا گریز مانند آدرنالین اغلب می تواند باعث مشکلات گوارشی مانند اسهال یا یبوست شود که ممکن است منجر به درد معده و عضله شود.

چه مواد شیمیایی در داروهای اضطراب استفاده می شود؟

ترکیبی از داروهای مورد استفاده برای درمان اختلالات اضطرابی ممکن است بسته به نوع خاص اضطراب و شدت بیماری متفاوت باشد.

به عنوان مثال، گاما آمینوبوتیریک اسید برای مهار انتقال و تحریکات عصبی بیش از حد استفاده می شود. داروهای ضد افسردگی مانند سروتونین، مهارکننده‌های بازجذب و بنزودیازپین‌ها نیز برای درمان اختلالات اضطرابی تجویز می‌شوند.

سازمان ها و کمک به اضطراب

اختلالات اضطرابی ممکن است به درمان پزشکی و روانشناختی نیاز داشته باشد، بنابراین اگر فکر می‌کنید ممکن است از این نوع بیماری رنج می‌برید، باید به دنبال کمک باشید. ممکن است زمان ببرد، اما معمولاً می توان اضطراب را از طریق داروها و درمان های روان شناختی کنترل کرد. گروه های حمایتی، علاوه بر خانواده و دوستان، در مدیریت اختلالات اضطرابی نیز مفید هستند.

خلاصه

اختلال اضطراب با احساس مداوم ناراحتی و نگرانی، اغلب بدون دلیل مشخص مشخص می شود. همچنین می تواند باعث علائم فیزیکی مانند خستگی، بی خوابی، تپش قلب، درد عضلانی و معده درد شود.

عوامل مختلفی دخیل هستند، اما مواد شیمیایی مغز مانند اپی نفرین، سروتونین و دوپامین می توانند تاثیر قابل توجهی بر سطح اضطراب داشته باشند. درست مانند بسیاری دیگر از مشکلات سلامت روان، اختلالات اضطرابی معمولاً با دارو درمانی و روان درمانی درمان می شوند.