شیمی ترس

بسیاری از ما از تماشای فیلم های ترسناک، گذر از خانه جن زده در پارک موضوعی و تماشای ویدیوهای وحشتناک آنلاین در ساعت 2 بامداد لذت می بریم… اما چرا؟ ما داوطلبانه تصمیم می‌گیریم در مواقعی در این موقعیت‌ها قرار بگیریم تا حرکت ترس را به دست آوریم، طبیعی است که از تحریک ایجاد شده در هنگام ترس لذت می‌بریم، اما چه چیزی ما را به تماشای فیلم‌های ترسناک، فیلم‌های ترسناک و چیزهای دیگر وادار می‌کند؟

حساسیت مغز به تهدید

مغز به هر نشانه ای از تهدید بسیار حساس است و وقتی در موقعیتی قرار می گیریم که بدن و ذهن ما خطر را تشخیص می دهد، مواد شیمیایی مختلفی از مغز ما آزاد می شود تا ما را برای درگیر شدن با تهدید خطرناک یا فرار از خطر آماده کند. وضعیت این بیشتر به عنوان “جنگ یا پرواز” شناخته می شود و راهی برای توصیف انتخاب آگاهانه ای است که وقتی با تهدید خطرناکی مواجه می شویم که می تواند به ما آسیب برساند. خواه استرس ناشی از کار باشد، یک فرد عصبانی در بار که آبجی را که به آن خورده‌اید، یا مشاجره با شریک زندگی‌تان. از آغاز وجود انسان، ایده جنگ یا گریز وجود داشته است و آگاهی ذهن ما از این تصمیم تغییر نکرده است. حتی اگر وضعیت ما از آن زمان تا کنون کمی تغییر کرده باشد، حداقل!

شیمی ترس

هنگامی که در موقعیت خطرناکی قرار می گیریم که به نظر ما مضر است، سیگنالی به تالاموس که ایستگاه مرکزی در وسط مغز شما است ارسال می شود. سپس سیگنال به طور مستقیم به آمیگدال ارسال می شود. آمیگدال یک جزء بسیار مهم در پاسخ ما به ترس است زیرا این همان چیزی است که انتقال دهنده های عصبی مختلف را در بدن آزاد می کند. چندین انتقال دهنده عصبی در بدن آزاد می شوند، اما وقتی صحبت از ترس می شود، مهم ترین نورون گلوتامات است. از این، آبشاری از پاسخ‌های دیگر، مانند اطلاعات گلوتامات که به ناحیه‌ای از مغز به نام خاکستری دور قناتی فرستاده می‌شود، ایجاد می‌شود. این ناحیه مستقیماً مسئول رفتارهایی است که در هنگام ترس از خود بیرون می کنیم، مانند پریدن، فریاد زدن و یخ زدن.

علاوه بر این، اطلاعات به ناحیه ای از مغز به نام هیپوتالاموس که مسئول سیستم عصبی خودمختار است نیز ارسال می شود. این واکنش‌هایی را که ما با ترس مرتبط می‌کنیم، مانند افزایش ضربان قلب و فشار خون بالا و همچنین تنفس سنگین کنترل می‌کند. سیگنال های هیپوتالاموس به داخل بدن به غدد آدرنال فرستاده می شود که کورتیزول و آدرنالین ساطع می کنند. همه ما می دانیم که آدرنالین اغلب به عنوان یک ماده شیمیایی که در زمان تحت فشار به بدن باز می گردد توضیح داده می شود تا به ما کمک کند تصمیمات سریعی برای تعیین بقای خود بگیریم.

آیا از ترس لذت می بریم؟

اگر به ترس به عنوان عاملی لذت بخش برای ذهن و بدن فکر کنید، ممکن است خیلی احمقانه به نظر نرسد. به خصوص، هنگامی که شیاطین، معتادان آدرنالین و جویندگان هیجان را در نظر بگیرید که جان خود را به خطر می اندازند تا “هیجان آدرنالین” دریافت کنند، با ترس مواجه می شوند، اما از آن به نفع خود استفاده می کنند و از آدرنالین تولید شده از بدن خود برای تقویت ذهن خود برای تکمیل استفاده می کنند. وظیفه تقریباً به همین ترتیب وقتی یک فیلم ترسناک را تماشا می کنیم، حتی اگر فقط در حال تماشای یک موقعیت هستیم، مغز ما هنوز اطلاعات را دریافت می کند و آنها را به عنوان یک برخورد خطرناک پردازش می کند و مواد شیمیایی را در مغز ما آزاد می کند و ما را برای سناریوی جنگ یا پرواز آماده می کند. دوپمین زمانی ترشح می‌شود که می‌ترسیم، که اغلب به سیستم «پاداش» مغز مربوط می‌شود و در پاسخ به چیزهای لذت‌بخش آزاد می‌شود. پس آیا این بدان معناست که ما از موقعیت های ترسناک لذت می بریم؟