سوالی دارید؟
میلی مول سعی دارد که در قسمت وبلاگ با ارائه مقالات جذاب و به روز سطح دانش کاربران در حوزه مواد شیمیایی ارتقاء دهد و همچنین با پوشش اخبار و رویدادهایی همچون برگزاری نمایشگاه ها ، سمینارها، کارگاه ها و همچنین کلاس های آموزشی کاربران را مطلع سازد
بروشور خدمات میلی مول
کسب و کار مواد شیمیایی با ظهور ابزارهای دیجیتال شاهد یک انقلاب بزرگ است.باتوجه به این رویکرد پورتال میلی مول یک داشبورد مدیریت آگهی ارائه کرده است که فعالیت تجاری شما را تا حد باورنکردنی آسان می کند.
دانلودچه مواد شیمیایی در هروئین وجود دارد؟
تاریخ ثبت: ۲۵-۰۷-۱۴۰۳
مدت زمان مطالعه: 7 دقیقه
هروئین یکی از اعتیادآورترین مواد مخدر در جهان به دلیل اثرات سرخوشی است. اینها با ترکیب مواد شیمیایی موجود در هروئین از جمله آلکالوئیدهای تریاک مانند کدئین، تباین و نوسکاپین تسهیل می شوند. از نظر شیمیایی، این دارو با نام های دی استیل مورفین یا دیامورفین شناخته می شود که دومی به هروئین درجه پزشکی اشاره دارد.
هروئین درجه پزشکی یا دیامورفین به عنوان نمک هیدروکلراید تجویز می شود. کاربردهای پزشکی آن شامل استفاده به عنوان مسکن در هنگام زایمان یا حمله قلبی است و همچنین معمولاً در درمان جایگزینی مواد افیونی استفاده می شود.
این پست وبلاگ به شما نگاه عمیق تری به مواد شیمیایی موجود در هروئین و نحوه عملکرد آنها می دهد. همچنین در مورد اینکه چرا هروئین تا این حد اعتیاد آور است، چه خطراتی دارد و ساختار شیمیایی آن چگونه است صحبت خواهیم کرد.
هروئین چه نوع دارویی است؟
هروئین به عنوان یک داروی مخدر طبقه بندی می شود و از نظر اثرات دارویی مشابه مورفین است. این دارو با اتصال شیمیایی با گیرنده های مواد افیونی در مغز و نخاع عمل می کند که درد را مسدود می کند و احساس سرخوشی ایجاد می کند.
هروئین همچنین با شبکه‌های عصبی داخل دیواره‌ای که پاسخ‌های پاراسمپاتیک و اتونومیک دستگاه گوارش و دستگاه ادراری تناسلی را تنظیم می‌کنند، متصل می‌شود. این دلیل اصلی است که اعتیاد به هروئین باعث یبوست و معده درد می شود.
هروئین در بازار مواد مخدر غیرقانونی به صورت پودر قهوه ای یا پودر سفید فروخته می شود:
- پودر قهوه ای: این نوع آسیای جنوب غربی و رایج ترین نوع آن است. این نوعی هروئین آزاد است و در آب محلول نیست، اما در حلال‌های آلی محلول است.
- پودر سفید: این نوع آسیای جنوب شرقی است که خیلی رایج نیست و به شکل نمک هیدروکلراید هیدرات است. محلول در آب است اما در حلال های آلی محلول نیست
هروئین از خشخاش تریاک یا پاپاور سامنیفروم به دست می آید. هنگامی که گلبرگ ها از بین می روند، یک غلاف تخم مرغی شکل حاوی شیره سفید و مات در معرض دید قرار می گیرند – این تریاک در خالص ترین شکل آن است.
خطرات مرتبط با هروئین
استفاده از هروئین با چندین خطر برای سلامتی مرتبط است که در سایر انواع مواد مخدر نیز رایج است. در حالی که عمدتا بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد، خطرات فیزیکی و رفتاری متعددی نیز دارد.
علائم فیزیکی:
- تنفس یا کند است یا نامنظم
- پوست خارش دارد و ممکن است قرمزی نشان دهد
- حالت تهوع و استفراغ
- دردهای معده، عمدتاً به دلیل یبوست
- خواب آلودگی و راحت به خواب رفتن
- دانش آموزان منقبض هستند
- گفتار نامنسجم است یا به سختی معنا پیدا می کند
علائم روانی:
- غم و اندوه عمیق یا افسردگی
- احساس ترس و دلهره
- به راحتی تحریک می شود
- نوسانات خلقی شبیه به نوسانات شیدایی- افسردگی
- رفتار فریبنده یا تمایل به دروغگویی
- کمرویی، به ویژه اجتناب از تماس چشمی
- از دست دادن ناگهانی انگیزه
- کناره گیری از دوستان و خانواده
- رفتار ضد اجتماعی یا خصمانه
- بی توجهی به بهداشت فردی و ظاهر
ریسک های بلند مدت:
- آسیب مغزی
- بیماری قلبی
- آسیب کبدی
- بیماری کلیوی
- رگهای فرو ریخته
- عفونت های ریوی
- یبوست یا گرفتگی معده
- عوارض ریوی، از جمله ذات الریه
- اختلال عملکرد جنسی مردان و ناباروری زنان
- خطر ابتلا به هپاتیت و HIV بیشتر است
- مصرف بیش از حد دارو کشنده احتمالی
چرا هروئین اعتیاد آور است؟
به عنوان یک داروی مخدر، هروئین با گیرنده های مواد افیونی متصل می شود و سیگنال های درد را مسدود می کند و در نتیجه دوپامین آزاد می کند. این باعث ایجاد احساس آرامش، لذت و شادی می شود. هر چه فردی بیشتر هروئین را به صورت تفریحی مصرف کند، تحمل او نسبت به اثرات آن بیشتر می شود. این بدان معنی است که دوزهای بالاتری مورد نیاز است تا احساس بالایی مانند قبل داشته باشید. در نهایت اعتیاد به هروئین ایجاد می شود.
هروئین زمانی اعتیاد آور می شود که گیرنده های مغز نسبت به دوپامین تحمل کنند، به این معنی که فرد برای تولید دوپامین بیشتر به هروئین بیشتری نیاز دارد. مقادیر بیشتری دوپامین برای ایجاد آن احساس لذتی که هروئین و بسیاری از مواد مخدر دیگر با آن مرتبط هستند مورد نیاز است.
بنابراین، با افزایش سطح دوپامین و تحمل، میل به دارو ایجاد می شود. هنگامی که دارو غایب باشد، عدم تعادل شیمیایی در مغز اتفاق می افتد که باعث افسردگی و نوسانات خلقی می شود. در نتیجه فرد معتاد فقط برای اینکه احساس طبیعی داشته باشد به مواد مخدر وابسته می شود.
مانند سایر مواد مخدر، هروئین اعتیادآور است زیرا میانبری برای سیستم پاداش در مغز فراهم می کند:
- هسته اکومبنس: این مکان میانجی پاداش مغز است. هنگامی که هروئین مصرف می شود، به طور
- مصنوعی هسته اکومبنس را با دوپامین پر می کند
- هیپوکامپ: هیپوکامپ خاطرات احساس رضایت سریع مرتبط با مصرف هروئین را نشان می دهد.
- آمیگدال: آمیگدال مسئول ایجاد یک پاسخ شرطی به محرک های لذت بخش مصرف دارو است.
فرمول شیمیایی هروئین چیست؟
C.R. Alder Wright اولین کسی بود که در سال 1874 هروئین را از مورفین سنتز کرد. مورفین یک مشتق شیمیایی از یک گیاه طبیعی به نام خشخاش است. فرمول شیمیایی و ساختار مولکولی هروئین شبیه مورفین است – بنابراین جای تعجب نیست که اثرات دارویی این دو دارو بسیار مشابه باشد:
مورفین: C17H19NO3
هروئین: C21H23NO5
همانطور که می بینید، مورفین و هروئین هر دو حاوی کربن، هیدروژن، نیتروژن و اکسیژن هستند. نسبت های مربوطه آنها نیز مشابه است.
مواد شیمیایی زیادی در هروئین وجود دارد، اما مواد شیمیایی فعال دارویی، آلکالوئیدهای تریاک هستند. مورفین به دلیل خاصیت بیهوشی مهم ترین آلکالوئید است. آلکالوئیدهای موجود در تریاک به دو گروه طبقه بندی می شوند و اینها برخی از مواد شیمیایی موجود در هروئین را تشکیل می دهند:
مواد مخدر: خاصیت ضد درد و بیهوشی دارند. آنها بر روی سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند و به طور بالقوه اعتیاد آور هستند. آلکالوئیدهای مخدر عبارتند از:
- مورفین
- کدئین
- تباین
آرام‌بخش‌ها: این آلکالوئیدها اعتیادآور نیستند، اما اثرات آرام‌بخشی روی عضلات صاف غیرارادی دارند، مانند ماهیچه‌هایی که در دستگاه گوارش یافت می‌شوند. آنها عبارتند از:
- پاپاورین
- نوسکاپین (که قبلاً نارکوتین نامیده می شد)
- بیشتر سایر آلکالوئیدهای تریاک
مواد شیمیایی موجود در هروئین شامل چندین آلکالوئید اپیوئیدی مختلف مانند مورفین، کدئین و تبائین است.
ساختار شیمیایی هروئین چیست؟
ساختارهای مولکولی مرفین و هروئین تقریباً مشابه یکدیگر هستند. به عنوان مثال، ساختار حلقه های بنزن مطابق با دو مولکول، همانطور که در تصاویر زیر نشان داده شده است:
مولکول ساده تر مرفین و مولکول پیچیده تر هروئین است که همانطور که قبلاً اشاره کردیم از مشتقات مرفین است. گروه های -OCOCH3 که جایگزین گروه های -OH در مورفین می شوند با رنگ قرمز نشان داده شده اند.
با جایگزینی گروه -OH با -OCOCH3، هروئین به نسبت مورفین در آب قابل حل است. با این حال، در حلال های غیر قطبی مانند روغن ها حلال تر است. به همین دلیل است که ترجیح داده شده برای استفاده از هروئین، تزریق مستقیم آن به جریان خون است.
هروئین بر روی فویل ذوب می شود و با استفاده از سوزن زیرپوستی به داخل رگ تزریق می شود. هنگامی که وارد جریان خون می شود، به راحتی از سد خونی مغزی عبور می کند. اکثر مواد محلول در آب از عبور از این سد جلوگیری می کنند، اما هروئین به راحتی جذب می شود، به همین دلیل است که از نظر اثرات دارویی از مورفین قوی تر است. با این حال، اثر کوتاه مدت است: گروه های استیل حذف می شوند و آن را به مورفین تبدیل می کنند.
اثرات دارویی کوتاه مدت اما شدید هروئین آن را بسیار اعتیاد آور و مستعد سوء مصرف می کند. اگر کسی را می شناسید که با سوء مصرف مواد مخدر دست و پنجه نرم می کند، مهم است که فوراً به دنبال کمک باشید.
